Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΓΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΕΙ Ο ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ.

Ηταν μερικές ημέρες μετά την απόφαση του Εφετείου για τα γεγονότα της Λαυρίου και την καταδίκη τριών ανθρώπων για τη δολοφονία του Μιχάλη και οι γονείς του δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι από την απόφαση. Τους συναντήσαμε στο σπίτι τους στο Κολωνό, πίσω από το καπνεργοστάσιο, στους τοίχους του οποίου υπάρχουν επίσης συνθήματα για «τον Μιχαλάκη», όπως τον λέει η μητέρα του Αφροδίτη, η οποία από εκείνο τον τραγικό για την οικογένεια Μάρτιο του 2007 δεν έχει λείψει ούτε μια ημέρα από το κοιμητήριο και το μνήμα του παιδιού της.

Η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας είναι σαφές ότι δεν ικανοποίησε την οικογένεια Φιλόπουλου, όπως λέει ο πατέρας του Μιχάλη, Ανδρέας και η μητέρα του Αφροδίτη, οι οποίοι δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι να βρεθούν όλοι οι δολοφόνοι του γιου τους, διότι και αυτοί δεν έχουν πειστεί ότι όλα τα έκανε ο ήδη καταδικασθείς σε ισόβια Χρήστος Σακάτης: «Θα ξεκινήσουμε πάλι αγώνα και είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε μέχρι τέλους. Θα φτάσουμε μέχρι τέλους, είναι πλέον σκοπός ζωής για εμάς να βρούμε αυτούς που σκότωσαν τον Μιχαλάκη και να δικαστούν.
Η απόφαση του δικαστηρίου δεν σας ικανοποίησε; Καταδικάστηκε ένας άνθρωπος σε ισόβια και βρίσκεται στη φυλακή και ακόμη δύο με 10 χρόνια για απλή συνέργεια;
«Οχι, δεν μας ικανοποίησε» απαντά ο πατέρας του Μιχάλη, Ανδρέας Φιλόπουλος και συνεχίζει: «Πώς να μας ικανοποιήσει όταν ξέρουμε όταν αυτοί που έπρεπε να πληρώσουν δεν πλήρωσαν και ενδεχομένως να μη δικάστηκαν ποτέ. Δεν είπαμε να ρίξει το δικαστήριο σε όλους ισόβια, αλλά όχι και έτσι, όχι να μείνουν και όλοι ελεύθεροι και να μην τιμωρηθεί κανείς, διότι στην ουσία αυτό έγινε».

Τι άλλο σκέφτεστε να κάνετε από εδώ και πέρα;
Ανδρέας Φιλόπουλος: «Κατ' αρχάς ο δικηγόρος μας ο κ. Σοφός έχει καταθέσει έφεση επί της απόφασης του Εφετείου προκειμένου κάποιοι να δικαστούν εκ νέου (σ.σ. ο εισαγγελέας έχει ήδη ασκήσει έφεση κατά του Βασίλη Ρουμπέτη που αθωώθηκε κατά πλειοψηφία και θα δικαστεί και πάλι για τη δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων). Εμείς θα συνεχίσουμε με ό,τι εφόδια μας δίνει ο νόμος και θα φτάσουμε μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο. Αν χρειαστεί και έχουμε τα χρήματα, θα πάμε μέχρι και στο ευρωπαϊκό δικαστήριο».


Το site και το blog του Μιχάλη
Τις τελευταίες ημέρες, μετά τις 12 Δεκεμβρίου όταν εκδόθηκε η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για τα γεγονότα της Λαυρίου, ο Ανδρέας Φιλόπουλος μιλά συνεχώς μέσω Διαδικτύου με οπαδούς απ' όλη την Ελλάδα, με φίλους του Μιχάλη και με αγνώστους που «απλά έδειξαν ενδιαφέρον». Ο Ανδρέας Φιλόπουλος έχει γίνει όπως λέει χαριτολογώντας ειδικός επί των θεμάτων Διαδικτύου και πλέον λαμβάνει δεκάδες μηνύματα και μιλά μέσα από το φόρουμ που έχει φτιάξει με φιλάθλους απ’ όλη την Ελλάδα.
«Μετά το θάνατο του Μιχάλη ένας φίλος του που είναι ειδικός έφτιαξε αυτό το site και στη συνέχεια το blog και το φόρουμ από το οποίο μιλάω με πολύ κόσμο απ’ όλη την Ελλάδα» λέει ο Ανδρέας Φιλόπουλος και προσθέτει: «Λαμβάνω δεκάδες μηνύματα απ' όλη την Ελλάδα, ειδικά μετά την απόφαση του δικαστηρίου και όλοι μου λένε ότι με την απόφαση αυτή ο Μιχάλης δεν δικαιώθηκε».


Ο Ανδρέας Φιλόπουλος προσθέτει ότι θα συνεχίσει να μιλάει με κόσμο και ότι θα κρατήσει για πάντα το site και το blog του γιου του, τα οποία είναι γεμάτα με φωτογραφίες του Μιχάλη και πολύ υλικό. Ο κ. Φιλόπουλος τρώει πολλές ώρες κάθε μέρα μπροστά στο φορητό υπολογιστή που έχει στο τραπέζι του σαλονιού του σπιτιού του και καπνίζει ασταμάτητα. Οπως λέει, θα συνεχίσει να το κάνει, διότι έτσι κρατά ζωντανή τη μνήμη του γιου του...
Καταλαβαίνω ότι έχετε πικραθεί πολύ από την απόφαση της δίκης αυτής που έγινε...
Ανδρέας Φιλόπουλος: «Αυτή ήταν παρωδία δίκης και όχι δίκη. Είναι δυνατόν να μην την πληρώσει ουσιαστικά κανένας και να μπει φυλακή μόνο ένας άνθρωπος, ο Σακάτης, ο οποίος είναι ουσιαστικά τελειωμένος;


Πιστεύω και εγώ, πάντως, πως όταν γίνει το δικαστήριο σε δεύτερο βαθμό, κάποιοι που τώρα δεν μίλησαν θα μιλήσουν όπως μας έχουν πει και θα το κάνουν γιατί μετά την απόφαση εξοργίστηκαν και αυτοί και θέλουν να αποδοθεί δικαιοσύνη. Αν το δικαστήριο είχε κάνει δεκτή την πρόταση του εισαγγελέα πιστεύω θα ήταν πιο δίκαιη η απόφαση, εμείς δεν είπαμε να πάνε όλοι ισόβια, αλλά όχι και να μείνουν όλοι ελεύθεροι.


Εκανε λάθος το δικαστήριο, αλλά δεν μπορεί να γίνονται συνέχεια λάθη. Πιστεύω ότι στην πορεία θα δικαιωθούμε τελικά και θέλω να σας πω ένα πράγμα. Καταδικάστηκε σε ισόβια ο Σακάτης, αλλά εγώ δεν πιστεύω ότι είναι ο μοναδικός δολοφόνος, τον Μιχάλη τον σκότωσαν πολλοί και όχι μόνο ένας και πιστεύω ότι αυτό θα αποδειχθεί στην πορεία και θα λάμψει η αλήθεια

www.filopoulos.gr

Συνέντευξη στην εφημερίδα TOY Σακάτης

«Δεν ήμουν στη Λαυρίου, δεν σκότωσα τον Φιλόπουλο»!
Αποφασισμένος να ξεφύγει από τον εφιάλτη και να ζήσει, δήλωσε ο Χρήστος Σακάτης, ο άνθρωπος που καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για τον φόνο του Μιχάλη Φιλόπουλου.
Ο 41χρονος σήμερα Χρήστος Σακάτης παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Goal» και στον Σωτήρη Τριανταφύλλου από τις φυλακές υψίστης ασφαλείας Μαλανδρίνου, όπου κρατείται εδώ και 19 μήνες, και μίλησε για τη δύσκολη, όπως την χαρακτηρίζει, ζωή του αλλά και για τη συμπλοκή μεταξύ των οπαδών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στη Λαυρίου τον Μάρτιο του 2007. Ακολουθεί, αναλυτικά η συνέντευξη: - Πώς είναι η ζωή στη φυλακή; « Πώς να είναι;Αν και φυλακισμένος δεν έχω παράπονα.Ήρεμα είναι, δεν έχω πρόβλημα με τους συγκρατούμενούς μου, δουλεύω ως καντινιέρης, κάνω και γυμναστική γιατί έχω πρόβλημα με το συκώτι μου από τα ναρκωτικά και έχω πολύ χρόνο για να σκέφτομαι». - Πώς το σκέφτεσαι το μέλλον σου, κάνεις όνειρα; «Να μου έριχναν έστω και μία ημέρα λιγότερη οι δικαστές στο εφετείο. Να με αθώωναν… Θα ξεκινούσα μια νέα ζωή. Θα έφευγα από την Αθήνα και θα πήγαινα στην επαρχία να δουλέψω. Έχει ένας θείος μου μαγαζί και μπορώ να δουλέψω εκεί. Έχω γνωρίσει και μια κοπέλα, είναι αλλιώς, ξέρεις… Να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, να φύγουμε από εδώ. Θέλω να ξεφύγω από τα ναρκωτικά, θέλω να ζήσω. Εγώ δεν έζησα, η ζωή μου ήταν τα ναρκωτικά». - Έχεις δουλέψει ποτέ στη ζωή σου; «Όχι ιδιαίτερα, σπάνια έκανα κάτι μικροδουλειές σε συγγενείς στα 13, 14 μου. Μετά δεν με άφησαν τα ναρκωτικά». - Έχεις μπει και άλλες φορές φυλακή; «Ναι, πολλές. Το 1988 μπήκα για πρώτη φορά σε φυλακή ανηλίκων. Έμπαινα για κλοπές που έκανα για να πάρω τη δόση μου. Σας είπα, η ζωή μου ήταν ναρκωτικά, αρρώστια και φυλακές». - Σε προγράμματα απεξάρτησης δεν έχεις μπει; «Ναι, μπήκα. Ξεκίνησα το 1995 στον ΟΚΑΝΑ. Παραβίασα, όμως, το πρόγραμμα, μετά μπήκα φυλακή. Όταν βγήκα πήγα ξανά στο πρόγραμμα, αλλά το παραβίαζα συνέχεια. Ήμουν υπότροπος αν και είχα μπει σε πρόγραμμα μεθαδόνης. Μετά με συνέλαβαν, καταδικάστηκα και ήρθα εδώ». «Τα έφτιαξε όλα η αστυνομία» - Με το χέρι στην καρδιά, τι συνέβη εκείνη την ημέρα; «Δεν έχω καμία σχέση, δεν ήμουν στη Λαυρίου. Το έχω πει πολλές φορές και το ξαναλέω, άσχετα αν μπορεί κάποιος να με πιστέψει. Ήμουν στο ΟΚΑΝΑ στο πρόγραμμα. Τα έφτιαξε η αστυνομία όπως ήθελε και κατηγόρησαν εμένα. Θέλω να το ξέρουν όλοι αυτό και ειδικά η οικογένεια του Μιχάλη ότι δεν σκότωσα εγώ τον γιο τους. Ειλικρινά λυπάμαι για αυτό που έγινε, αλλά δεν είμαι εγώ ο δολοφόνος». - Και γιατί κατηγορήθηκες εσύ; «Τα έφτιαξε η αστυνομία όπως ήθελε και έριξε σε εμένα όλες τις κατηγορίες. Έπαιξε ρόλο και το ποινικό μου μητρώο. Ήμουν γνωστός και τα φόρτωσαν όλα σε εμένα. Στο δικαστήριο το είχε πει ένας οπαδός του Παναθηναϊκού, ο Πανταζής, ότι δεν ήμουν εγώ εκεί, αλλά δεν το πίστεψε κανείς. Περιμένω το εφετείο τώρα (σ.σ.: τον Ιούνιο του 2011) και ελπίζω να δικαιωθώ εκεί, διότι δεν έχω κάνει τίποτα, είμαι αθώος. Θέλω να λάμψει η αλήθεια». «Το ποινικό μου μητρώο έπαιξε το ρόλο του» - Σε κατηγόρησαν λόγω του ποινικού σου μητρώου; «Έπαιξε ρόλο αυτό, έπαιξε ρόλο και το ότι κάποτε με είχαν πιάσει στο Καραϊσκάκη σε ένα ματς με τον ΠΑΟΚ και είχα καταδικαστεί σε επτά μήνες φυλακή. Ήμουν μικρός βέβαια τότε, ήταν το παλιό Καραϊσκάκη, αλλά αυτά μένουν. Μετά δεν ξαναπήγα γήπεδο».